Manqurtlik va zamonamiz mavzusida insho

insho

Reja:

I.Kirish.Chingiz Aytmatov ijodi va “Asrga tatigulik kun” romani haqda.

 

II.Asosiy qism.
1.Sobitjon va Jo’lomon obrazlari ta’rifi va o’xshash jihatlari.

2.Edigey Bo’ron obraziga ta’rif.

3.Nayman ona obraziga ta’rif.

III.Xulosa.”Asrga tatigulik kun” romanining tarbiyaviy ahamiyati.

Chingiz Aytmatov o’zining adabiyotdagi faoliyatini qissa yozishdan boshlardi.1957-1958-yillarda Chingiz Aytmatovning “Yuzma-yuz” va “Jamila” qissalari chop etiladi.Chingiz Aytmatov asarlari 191 tilga tarjima qilingan va jahon klassik asarlar durdonalari safidan joy olgan.Yozuvchining yana bir asari borki,unda faqat bir millatga emas butun insoniyatga daxldor ma’naviy-axloqiy muammolar haqda so’z boradi. Bu asar “Asrga tatiguik kun” romanidir.”Asrga tatigulik kun” romani 1980-yilda yozilgan.”Asrga tatigulik kun “ romani Asil Rashidov tomonidan o’zbek tilliga o’grilgan.Bu romanda Chingiz Aytmatov inson qadrini ,inson uchun insoniylik fazilatlari qanchalik muhim ekanligini Nayman ona fojiasi timsolida tengsiz tarzda ifodalab bergan.

Bu romanda shunday ikkita obraz borki ular bir-biri bilan o’xshash jihatlar namoyon qiladi.Bular:Sobitjon va Jo’lomon obrazlaridir.Bu ikkala obraz ham asarda manqurt sifatida tasvirlanadi.Jo’lomon shunday manqurt-ki unda faqat odamlarnikiga o’xshagan tashqi ko’rinish bor xolos ammo insoniylik fazilatlari unga begona .Jo’lomon hatto uni dunyoga keltirgan onasini ham tanimaydi,Jo’lomonni jonidan ortiq ko’rgan otasini bilmaydi hatto o’zini ismini ham eslay olmaydi.Bundaylar manqurt deyiladi.Manqurt esa qul hisoblanadi.Jo’lomon hech qachon o’z erkini talab qilmaydi.Unga oila , ota-ona so’zlari begona.Manqurtlar huddi ko’chadagi daydi hayvonlardek ,faqat qorin g’ami bilan yashashadi.Sobitjonga kelsak u Jo’lomondek xotirasini yo’qotgan emas.U zamonaviy manqurt.U o’z tarixini bilmaydi,insoniy tuyg’ulardan mahrum,milliy-urf odatlarni mensimaydigan o’ta darajada xavfli manqurt.Sobitjon o’z otasining o’lganini eshitgandan keyin ham otasiga hurmati oshmaydi.Aksincha,u otasining janozasiga faqat qarzini uzish uchun boradi.Sobitjonning otasi Kazangapning vasiyatini oyoqosti qilib:”Otamni shuncha uzoqqa olib borib yuramizmi?Shunday katta cho’lda bitta odamga joy topiladi”, – degani uni Jo’lomondan ham yomonroq darajada xavfli manqurt ekanini ko’rsatadi.

Bu asarda yana bir obraz bor-ki ,bu obrazdan xar bir kitobxon o’zi uchun foydali bo’lgan fazilatlarni olishi mumkin. Bu Edigey obrazi.Edigey “Asrga tatigulik kun” romanida oqko’ngil,milliy urf-odatlarga hurmati cheksiz,kamtar,sadoqatli do’st timsolida gavdalantirilgan.Edigey sal qo’rsroq va qiziqqonroq bo’lgani uchun xalq orasida uni “Edigey Bo’ron” deb atashardi.Edigey do’sti Kazangapga uning o’gli Sobitjondan ko’ra yaqinroq bo’ladi.Kazangapning janozasida ham Edigey Kazangapga Sobitjondan ko’ra yaqinroq ekanini ko’rinadi.Kazangapning vasiyatini Sobitjon bajargisi kelmaydi,ammo Edigey bu vasiyatni bajaradi.Bu hodisadan biz Edigeyning sadoqatli do’st ekanini ko’rishimiz mumkin.

“Asrga tatigulik kun” romanida eng asosiy obrazlardan biri bu Nayman ona obrazi hisoblanadi.Nayman ona bu asarda erining o’limi va o’g’lining bedarak yo’qolganidan keyin tushkunlikka tushib qoladi.O’g’lini hamma o’lgan deb o’ylasa ham Nayman onaning qalbida o’gli tirikligiga ishonch bo’ladi.Nayman ona irodali va kuchli bo’lgani uchun ham o’g’lini qidirishga yo’lga chiqadi.Nayman ona yo’lga chiqayotganida jungjanglar uni tutib olishi haqda o’ylamaydi , u faqat o’g’lini manqurt holida bo’lsa ham o’z qishlog’iga olib kelish haqda o’ylaydi.Nayman ona o’g’lining hayotini o’zinikidan azizroq deb biladi.

“Asrga tatigulik kun” romanida aytilganidek hozirgi kunda Sobitjonga o’xshagan zamonaviy manqurtlar ham bor.Bunday odamlar faqat o’zini o’ylaydi.Ular milliy urf-odatlarni mensishmaydi.Agar inson xudbin bo’lsa u ham manqurtga aylana boshlaydi.Manqurtlikdan qutulishning yagona yo’li bu yaxshilik qilishdir.Agar siz kimgadir kerakli paytda,kerakli joyda yordam ko’rsatsangiz ,demak siz insonsiz.

@iramond kanali
@uzjoku_unversiteti admini

 

Перевод на русский язык:

План:

I. Введение.О творчестве Чингиза Айтматова и романе «День века».

II. Основная часть.
1. Определение и сходство образов Собитджона и Джоломона.

2. Описание образа Едигея Борона.

3. Описание образа матери Наймана.

III.Заключение Воспитательное значение романа «Век века».

Чингиз Айтматов начал свою литературную деятельность с написания рассказов.В 1957-1958 годах были опубликованы рассказы Чингиза Айтматова «Лицом к лицу» и «Джамиля».Произведения Чингиза Айтматова переведены на 191 язык и входят в число шедевров мирового классики.Есть произведение, в котором говорится о духовно-нравственных проблемах, волнующих не только один народ, но и все человечество. Это произведение – роман «Асрга татигуик кун», который Найман бесподобно выразил в образе трагедии матери.

В этом романе есть два персонажа, которые показывают схожие стороны. Это: Собитджон и Джоломон. Оба этих персонажа изображены в произведении как манкурт. Есть только внешность, но человеческие качества ему чужды. Джоломан даже не знает свою мать, которая его родила, он не знает своего отца, который любил Джоломана больше жизни, он не может вспомнить даже собственного имени. Таких людей называют манкуртами. Манкурт считается рабом. Джоломон никогда не требует от него свободы. слова семья и родители ему чужды.Манкурты как уличные животные,живут только болью в животе.Что касается Собитджона,то он не потерял память,как Джоломон.Он современный манкурт.Он не знает своей истории,он лишенный человеческих чувств, он чрезвычайно опасный манкурт, пренебрегающий национальными обычаями. Даже после того, как Собитджон узнал, что его отец умер, он не уважает своего отца. Напротив, он идет на похороны своего отца, он идет только для того, чтобы отдать свой долг Отец Собитджона растоптал волю Казангапа и сказал: «Мы собираемся унести моего отца так далеко? В такой большой пустыне найдется место для одного человека», что показывает, что он более опасный манкурт, чем Джоломан.

Есть в этом произведении еще один образ, из которого каждый читатель может почерпнуть полезные качества. Таков образ Едигея.Едигей воплощен в романе “День века” как добросердечный,скромный,верный друг,с безграничным уважением к национальным традициям.Поскольку Едигей немного более любознателен и любознателен,он в народе по прозвищу «Едигей Буря». Едигей ближе к своему другу Казангапу, чем его сын Собитджон. На похоронах Казангапа видно, что Едигей ближе к Казангапу, чем Собитжон. Собитжон не хочет исполнять волю Казангапа, но Едигей исполняет эту волю. из этого происшествия мы видим, что Эдигей — верный друг.

Одна из главных героинь романа “День века” – мать Наймана. В этом произведении мать Наймана впадает в депрессию после смерти мужа и исчезновения сына. Мать Наймана уверена, что ее сын жив в ее сердце.Мать Наймана волевая и сильная, поэтому она отправляется искать сына.Мать Наймана не думает, что джунгжанги ее поймают., она думает только о том, чтобы вернуть сына в свою деревню, даже если он Сирота, мать Наймана считает жизнь сына дороже своей собственной.

Как сказано в романе “День века”, сегодня есть современные мангурты типа Собитджона. Такие люди думают только о себе. Они презирают национальные традиции. Если человек эгоистичен, он тоже начинает становиться мангуртом. Единственный способ избавиться от мангурта – это делать добро.Если ты помог кому-то в нужное время и в нужном месте, то ты человек.

(Visited 2 248 times, 1 visits today)
Понравилось? Пожалуйста поделитесь с друзьями.
Комментарий

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!:

Matn nusxasini olish taqiqlanadi! Shaxsiy ehtiyoj uchun kerak bo'lsa, telegram: @sadikovuz