Анъанаи пӯшонидани дари пеш бо чарм дар миёнаҳои солҳои 50-уми асри гузашта оғоз ёфта, то аввали солҳои 90-ум идома ёфт. Бале, ва дар замони муосир метавон дарҳои бо рӯйпӯши чармӣ пушондашударо пайдо кард, ки дар рӯи онҳо тарҳи он замон – тугмаҳо намоён шуда, байни онҳо сими металлӣ кашида шудааст.
Одати шӯравӣ, ки дарҳои даромадгоҳро ин тавр оро медоданд, аслан аз ҳаваси зебоӣ ба вуҷуд наомадааст. Пеш аз хама гражданинхоро мулохизахои амалй ба рохбарй гирифта.
Изолятсияи садо. Аввал ба руи он кабати гафси кафк ё пашми саноатй часпонда шуд. Хамин тавр, дари даромадгох садонок шуда, манзилро аз хунукй мухофизат мекард.
Дуди сигор. Пӯшида нест, ки қаблан дар СССР ба тамокукашӣ комилан дар ҳама ҷо иҷозат дода мешуд. Онҳое, ки намехостанд, ки дар хона тамокукашӣ кунанд, утоқҳои тамокукашӣ дар болои зинапоя муҷаҳҳаз шудаанд. Сарпӯш инчунин аз дуди тамоку муҳофизат карда шудааст.
Бӯи партовгоҳҳо. Ҳоло дар аксари биноҳои осмонбӯс сохтани партовгоҳ манъ буд ва сокинони ин маҳалла партовҳоро ба зарфҳои умумӣ мепартоянд. Аммо дар охири солҳои 60-ум, партовгоҳҳо дар биноҳои баландошёна ба назар чунин менамуд, ки зиндагии шаҳрвандонро осонтар мекард. Баъд одамон фахмиданд, ки ин чо барои каламушхо, тараканхо ва буи бадбуй макони парвариши каламушхо мебошад. Мебел аз ин омилҳо муҳофизат карда мешавад.
Чормағз моли камёфт набуда, бо арзиши кам фурӯхта мешуд. Схемаи рангҳои он дар гуногунӣ фарқ намекард – онҳо асосан сурх, сиёҳ ва кабуд истеҳсол мекарданд. Агар як пораи каучуки кафкро барои андова гирифтан имконнопазир бошад, он гох ба чои он курпахои кухнаи пустиро истифода бурдан мумкин буд. Коркунони савдо муяссар гардиданд, ки лакхои бохашамат ба даст оранд. Чунин даре хисси мафтуни ва хасадро бедор мекард.
Он махсусан зебо ҳисобида мешуд, агар тасмаҳои ҳамон мавод ё ресмонҳои металлӣ болои дарҳо дароз карда шаванд. Дар охири солҳои 70-ум дастаҳои дари дар шакли сари шер бо “тақ-тақ”-и махсус ба фурӯш баромаданд. Баъзеҳо метарсиданд, ки дарро аз ҳад зиёд дурахшон кунанд, зеро он метавонад ба доми дуздони манзил табдил ёбад. Маҳз аз намуди зоҳирии даромадгоҳ ба манзил намояндагони муҳити ҷиноӣ некӯаҳволии соҳибонро муайян карданд.
